Blagaj - Stolac - Trebinje - Sparozici.

Woensdag 9 april een rustdag, wat lezen, een handwasje en ik heb geprobeerd forel uit de snel stromende rivier, de Buna te takelen. Waarschijnlijk zijn die forellen niet met mijn vis  technieken bekend. ‘s Avonds bij “Ken” en zijn zus in het camping restaurant gaan eten. We zaten nog niet en daar kwam alweer een grote bier en 3 witte wijn met een fles van “The house”. Direct daarna de echt lekkere baklava hapjes. 3 x mixed grill met friet en één forel. Een bakje groente erbij en smullen maar. Niet iedereen at haar bordje leeg. Na afloop afrekenen, dat was ff schrikken. Voor al die “gratis”  biertjes en wijntjes met het diner van die avond en dan voor 3 nachten met 2 campers en 4 personen, slechts €140 incl fooi. Vanochtend in alle rust opgestaan, opgeruimd en naar het begin van de rivier waar wij aan stonden gereden. Dat was slechts 8-9 km stroomopwaarts. De Buna is een zogenaamde karstrivier. Ergens aan de andere kant van de bergen gaat een riviertje ondergronds en door het zachte kalksteen-gebergte kan dat in tig ondergrondse waterlopen kilometers ver weg verdwijnen of de rivier komt na de berg plots aan de oppervlakte en stroomt dan verder. De rivieruitstroom van de Buna is ongeveer 15-20 m breed en levert 43.000 liter water per seconde op. Een waar fenomeen en terecht een UNESCO monument. Natuurlijk aan beide rivierkanten de nodige toeristische voorzieningen, maar wij waren vroeg dus viel de drukte mee. Daarvandaan via Stolac en Trebinje naar de grens van Kroatië, nabij Dubrovnic. Dubrovnic zelf laten we waarschijnlijk rechts liggen, want camperplekken van €80 zijn nog goedkoop voor één nacht.

Vlak voor Stolac gestopt bij Necropolis Radimlja, een verzameling (135) megalithen, grote grafstenen die ooit bij Koptische en of Katholieke kerken hebben gestaan. De meeste uit de 14e en 15e eeuw, de oudste is gedateerd op 15000 jaar oud, toen de inscripties erin zijn gehakt.

Daarna naar Trebinje waar we afgesproken hadden bij een ParkforNight plaatsje aan een riviertje. Maar gezien de hoopjes glas aldaar leek het mij niet de ideale parking. Daarna naar boven gereden naar een speciaal kerkje dat bovenop een berg ligt en waarvandaan je een magnifiek uitzicht op de omgeving hebt. Ook een prachtige overnachtingsplek, maar de dames stelden voor om richting Dubrovnic te rijden om bij een restaurant te overnachten, wat gratis mag als je daar blijft eten. Vreselijk toch, reizen en steeds weer beslissingen nemen?