Mostar

Dinsdag 9 april wederom prachtig weer. Wij gaan met zijn tweeën naar Mostar ong 15 km van de camping. Met een taxi die door “Ken” z’n zuster gebeld is. De Mercedes waarin we vervoerd worden rijdt nog uitstekend ondanks zijn 480140 km op de teller. De chauffeur heeft net nachtdienst gehad bij de bewakingsdienst van de Nationale Bank. Gewapend met een Glock. Overdag voert hij wat “uber” ritjes uit. In Mostar worden nabij het oude centrum eruit gezet en op de vraag; Wat kost het? Wuift hij ons weg, “Come later. Phone me in 20 minutes.” Dus lopend de oude stad in, er zijn nog niet echt veel toeristen dus we kunnen aardig door lopen. Souveniertjes kopen we eigenlijk toch nooit. De straten zijn geplaveid met grote kiezelstenen die vastgemetseld liggen. Dan de oude brug, een knap staaltje vakmanschap, die de twee delen van de stad verbind over de snel stromende rivier de Buna. Het hoogste punt onder de brug ligt op 22 m boven het water. Het wegdek is eveneens van gemetselde stenen met een opstaande rand zodat je niet te snel doorglijd. Maar als je daarop valt/struikeld ? dan ga je dat zeker voelen. Souveniertjes, kledingwinkeltjes, koperslagerijen, een moskee en musea. We gaan een museum binnen en lezen dat Mostar gedurende meer dan drie jaar belegerd werd tijdens de Bosnische oorlog van 1992-1995 en dat daarna een verwoeste stad overbleef. De panden zijn bijna allemaal opnieuw opgemetseld uit rivierstenen en specie. De daken van de huizen zijn niet voorzien van leien of  van houten of gebakken dakpannen, maar van platte rivierstenen die ook weer vastgemetseld liggen. Er staan nog verschillende panden op instorten, muren waarin de kogelgaten zitten. Soms in beschermende steigers, soms omdat het kennelijk zo hoort. In het museum zien we een authentieke film waarin Orthodoxe priesters mitrailleurs zegenen en de soldaten eerst een kruis kussen waarna ook zij gezegend worden. De gruwelen die zij uitgehaald hebben zijn vreselijk. Meer dan 2,2 miljoen mensen zijn van huis en haard verdreven, meer dan 100.000 afgeslacht. Er hangt een scherfvrij van een Nederlandse soldaat dat weggeroofd is nadat het Nederlandse bataljon olv Karremans verdreven werd. Het vest had ruim 20 jr als oorlogsbuit bij iemand in Bosnisch Servië op zolder gelegen, maar was een paar jaar geleden aan het museum geschonken.

Hierna de taxi weer gebeld en stil terug, wederom een rit van zo’n 20 minuten en dat voor de prijs van €20. 

‘s Avonds lekker forel gegeten die Nardi& Marijke onderweg gekocht hadden. Super lekker en tijdens het nazitten, rond 20.30 u kwam “Ken” met z’n hulpje als verrassing en een dienblad vol schoteltjes baklava, en een biertje en wijntje. Of the house! Nou bedankt en we hebben genoten!!