Blagaj nabij Mostar

Maandagochtend vertrek vanaf camping Sarajevo en via de binnenwegen richting Mostar-Dubrovnik. Een fantastisch mooie route door de bergen en langs verstilde dorpjes. Hier en daar staan nog restanten van huizen/gebouwen die tijdens de oorlog vernield zijn. De meeste schade is wel hersteld, maar daar waar men geen geld heeft of waarvan de eigenaren in het buitenland zitten dan wel waar geen eigenaar bekend is, geraken de restanten steeds meer in verval. Bij een antiekzaak onderweg “even” naar binnen. In 4-5 ruimten stond antiek tentoongesteld, waanzinnig veel en mooi. Echter daar waar ik echt wel belangstelling voor had, een fotocamera op statief met baleinen was gewoon te duur, €200. Misschien was waard maar veel geld. Wat ik ook niet gekocht heb is een oude viool die enige tlc nodig had, met een papieren etiquette in de kast met de naam stradivarius erop. Klinkt mooi en veelbelovend maar als het te mooi is om waar te zijn voor 60km, (€30) dan is dat meestal ook zo. Dus een bongo met geitenvel bekleed en een koperen signaalhoorn gekocht. Verder gereden tot we een bekende camper bij een “restoran” geparkeerd zagen. Daar werden schapen aan het spit geroosterd, dus ja, dat moesten wij proeven. Schapenvlees en gebakken aardappelen, echt lekker! Daarna weer verder en genoten van de omgeving tot we bij camping Blagaj aankwamen. “Ken” zo had hij zichzelf genoemd omdat zijn Bosnische naam niet uit te spreken was runde de camping met vader en zuster. Inschrijven? Nee! Gewoon eerst een drankje van het huis. Dus Hammy een thee en tenslotte van het 16.05 uur geweest, voor mij een biertje met baklava Later nog een biertje en een wijntje van ‘t huis en een flesje mee voor in de camper. Redelijk sanitair en prachtige plaatsen. Toen Nardi en Marijke kwamen moesten wij er nog een mee drinken. Het leven van reizigers is zwaar.

Het automatisch uploaden van foto’s gaat niet helemaal zoals gewenst, dus probeer ik het met het verhaal te posten.