Sarajevo stad

5 april, min of meer een rustdag. Prachtig weer tot 25 graden op de namiddag. Alleen zodra de zon achter de westelijke bergrug verdwijnt zakt de temperatuur met de minuut. Snel korte broek gewisseld voor een langere en een trui/body warmer ipv t-shirt. ‘s Nachts 6 graden dus een aardig verschil. Nardi had ingevroren eend mee, dus die  ‘s avonds heerlijk rosé klaargemaakt en verorberd.

Zaterdag 6 april zijn we door de camping eigenaresse naar het nabij gelegen treinstation gereden om dan voor 2 BAM, ongeveer €1, pp in 15 minuten naar het CS van Sarajevo te reizen. In Sarajevo de tram (dagkaartje €1.80 pp) naar het centrum van de oude stad. Volgens onze gidsen redelijk authentiek en echt waar - de moeite waard. Prachtige oude gebouwen, moskeeën, kerken en synagogen. Daarmee heb je dan de drie grootste godsdiensten vertegenwoordigd. Moslims, orthodox en joods. Aangezien de dames nog nooit cevapcici hadden gegeten, hebben we dat als lunch besteld. Niemand at haar/zijn broodje waarin de knoflookworstjes verpakt waren helemaal op. Best wel lekker maar teveel. Voor 4 frisjes en de broden met cevapcici betaalde ik wel €20. In de oude stad, voornamelijk een moslim wijk, werd er geen alcohol op de terrassen geschonken. Wel logisch natuurlijk maar wel even wennen. 

Daarna naar het War Childhood Museum, alwaar allerlei herinneringen van kinderen die oorlogssituaties mee gemaakt hebben met bepaalde attributen zijn verzameld. Bv De kogel die bij een moeder achter het oor uit haar schedel was gehaald, nadat het meisje en haar broertje 4 dagen onophoudelijk tegen hun moeder hebben gesproken om te voorkomen dat ze in coma raakte. Tot een beer die het ene meisje voor haar vriendinnetje had gemaakt, omdat zij bij haar vlucht uit Srebrenica niets mee had kunnen nemen. Toen ik mij realiseerde dat deze herinneringen geschreven-opgetekend waren door kinderen geboren in de 80-er jaren, kreeg ik echt kippenvel. Herinneringen van kids van Tamara en Sanna hun leeftijd. Wat een vreselijke tijd moeten die drie jaren zijn geweest. 1992-1995! 

Ik realiseer me nu dat ik nu van slag ben, maar die ellende van toen in dat tijdsframe toen nooit zo ervaren heb. 

De dames gaan daarna het museum van de Srebrenica Genocide bezoeken. Ik koop een dubbele espresso op een nabij gelegen terras in de schaduw, het was 25 gr. 

Voor mij was het genoeg en dat was genoeg!

Toen de dames na ruim een uur bij mij kwamen waren ze behoorlijk onder de indruk van de ellende die hen daar was voorgeschoteld. Blij dat ik niet mee gegaan ben. Na nog een frisje terug richting station gelopen en op de ons door de campingeigenaar aangewezen plaats een taxi genomen. Met 4 pers. ruim 15 min in een taxi en dan helemaal op de camping afgezet worden is luxe hoor. Helemaal als het wel €12,50 kost. Daarna lekker borrelen en tapas hapjes. Rond 20 u naar binnen vanwege de temperatuur, die inmiddels gezakt was naar 16 gr.